‘Hoe gaat het met je?’ ‘Druk!’
Herken je dat? Dat standaard antwoord dat we allemaal weleens geven.
Alsof ‘druk’ inmiddels synoniem is geworden voor hoe het met ons gaat. En vaak zeggen we het niet met een glimlach, maar met een zucht. Want druk betekent meestal: te veel aan ons hoofd, te weinig tijd, te weinig ruimte om écht stil te staan bij hoe het nou écht met ons gaat.
En het gekke is – het is vaak een prima antwoord. Want degene die het vraagt, heeft meestal ook geen tijd om écht te luisteren. We moeten dóór. Er is altijd wel iets dat onze aandacht vraagt. We leven in een maatschappij waarin ‘druk zijn’ haast een soort status is geworden. Maar wat als we dat anders gaan bekijken?
Laat ik eerlijk zijn: mijn dagen zijn ook goed gevuld.
Ik ben moeder, partner, vriendin. Ik heb een tuin die leeft en groeit, een moestuin die aandacht vraagt. Soms spring ik op het paard en verdwijn ik het bos in. Andere keren ben ik druk met niets meer dan in het zonnetje zitten, luisteren naar vogels, de kipjes zien rondscharrelen of een boek lezen met een drankje in mijn hand op de schommelbank.
En ja, soms ben ik ook gewoon druk met de was, de boodschappen, administratie, overige klusjes waar ik niet per se dingen waar ik enthousiast van word. Maar ik zorg dat daar iets tegenover staat. Iets waar mijn hart van oplicht. Zo blijft mijn balans kloppend. Want als ik iets minder leuks doe, weet ik: straks wacht er iets fijns. Iets van mij. Iets voor mij.
Zo is het ook met mijn werk. Mijn praktijk loopt goed, en daar ben ik enorm dankbaar voor.
Het is een bijzondere vorm van ‘druk zijn’ – omdat ik mijn tijd mag besteden aan iets waar ik écht blij van word. Werken met mensen, luisteren, afstemmen, begeleiden… Maar weet je wat het verschil maakt?
Ik bén niet druk.
Ik doe veel maar wel vanuit rust, met plezier, in balans. Niet vanuit een opgejaagd gevoel, maar vanuit bewust kiezen waar mijn energie naartoe mag.
En misschien is dat wel het geheim. Niet minder doen, maar bewuster kiezen.
Balans creëren. Weten wanneer je moet, maar ook wanneer je gewoon even mag zijn.
En precies dát is waarom mijn consulten altijd beginnen met die simpele vraag:
‘Hoe gaat het met je?’
Niet vluchtig. Niet als formaliteit. Maar écht.
Als iemand dan zegt: ‘druk’, dan stel ik bijna altijd de vervolgvraag:
‘En hoe gaat het nu écht met je?’
Die vraag opent iets. Het nodigt uit om te voelen, stil te staan, te zakken uit het hoofd naar het hart.
En dat is zó waardevol. Voor de ander, en voor mij als therapeut. Want pas als je écht voelt hoe het met je gaat, kun je keuzes maken die kloppen. Grenzen stellen. Ruimte maken voor jezelf.
Dat heb ik ook moeten leren. Vroeger zei ik overal ja op. Bang om teleur te stellen. Tot ik besefte: als ik ‘nee’ zeg tegen een ander, zeg ik ‘ja’ tegen mezelf. En daar is niks egoïstisch aan. Het maakt me juist een fijner mens. Voor mezelf, én voor de ander.
Dus de volgende keer dat iemand vraagt ‘Hoe gaat het?’
Sta eens even stil.
En voel.
Hoe gaat het nu écht met je?
Ben jij op zoek naar een kinesioloog in de omgeving Hoogerheide, Bergen op Zoom of Roosendaal? Neem eens een kijkje op mijn website www.pi-Kinesiology.nl, Pure Insight Kinesiology is gevestigd in Ossendrecht.