Een pilletje of een gesprek: ‘Hoe gaat het nu écht met je?’
Onderstaand verhaal raakt me, en dat wil ik graag met je delen. Het is geschreven door een huisarts die, net als ik, gelooft in het zien van de mens als geheel – fysiek én mentaal.
Wanneer een cliënt voor het eerst bij mij komt, begin ik altijd met een intakegesprek. Hier neem ik bewust de tijd voor. Soms praten we alleen maar tijdens die eerste sessie, zonder direct te ‘doen’. Dat moment van aandacht is vaak al een wereld van verschil. Hoe vaak neemt iemand écht de tijd om naar je te luisteren? Hoe vaak wordt je gevraagd: ‘Hoe gaat het nu écht met je?’
Het zijn eenvoudige woorden, maar ze openen deuren naar wat er écht speelt. Tijdens die eerste kennismaking komen we vaak al tot de kern van het probleem – en precies daar ligt de sleutel tot verandering.
Mijn doel? Mensen helpen leven in welzijn en balans. Want wie verlangt daar nu niet naar?
Ik heb ook al blogs geschreven over dit onderwerp, lees hier meer:
https://pi-kinesiology.nl/blog/hoe-staat-het-met-jouw-positieve-gezondheid-doe-de-test
Hier de blog van Chantalle Burgers, zij is huisarts. Gepost op 02-12-2024 op Linkedin, directe link is onder dit verhaal te vinden
Het is gewoon veel sneller om die pil voor te schrijven dan écht een gesprek aan te gaan over hoe het nu op alle vlakken met iemand gaat.’
Ik zat tijdens de lunch met een huisarts van boven de 60 aan tafel en vertelde over mijn passie voor kijken naar het totaalplaatje en vanuit daar fysieke en mentale gezondheidsbevordering en dit was haar antwoord.
Ik snap haar en ik denk dat het klopt wat ze zegt. Het is mogelijk sneller, maar absoluut niet duurzaam. Ik ging met haar het gesprek aan dat ik niet geloof in onderdrukken. Ik weet ook niet of we in de reguliere zorg, met chronische en mentale klachten, wel op de juiste weg zijn. We zijn zoveel aan het dempen en vaak totáál niet de oorzaak aan het aanpakken en oplossen.
‘Dat klopt zei ze. Maar het is voor veel mensen makkelijker om een pilletje te slikken dan om écht te veranderen. Mensen willen niet naar zichzelf en hun eigen gedrag kijken.’
Ik liet dit even binnenkomen.
Is dat echt zo?
Ik zie namelijk een toenemende groep mensen die wél iets anders wil dan onderdrukken.
Die wél naar de kern van hun klacht, uitdaging of verlangen willen gaan.
Die wél bereid zijn om ook naar zichzelf hierin te kijken.
Die wél een blijvende oplossing zoeken.
Ik geloof niet in alleen maar onderdrukken.
Niet met medicatie.
Niet met supplementen.
Niet met comfortfood, overmatig werken, porno, gamen, overmatig sporten of al het waar overmatig voor staat.
Wat mij betreft hoef je jezelf (of hoeft je dokter/therapeut/verpleegkundige) maar één vraag te stellen:
Ben jij op dit moment in balans?
Wanneer dit niet zo is, dan mag je (evt. met hulp) naar de KERN van je klacht, uitdaging of verlangen gaan.
En mag je vanuit daar keuzes mag gaan maken die passen bij jou en zorgen voor meer balans in jouw leven.
Want JUIST DAARDOOR kan er op korte en lange termijn meer rust, vreugde, kracht en energie in jouw leven ontstaan.
Van onderdrukken -> oplossen.
Van overleven -> jezelf kei goed voelen.
Ik zie teveel mensen op mijn huisartsenspreekuur en in mijn leefstijl- en coachingspraktijk in standje onderdrukken en/of overleven staan.
En ik weet uit mijn eigen ervaring na het overlijden van mijn vader op zijn 62e en mijn zusje op haar 30e hoe waardevol het leven is en dat het NU geleefd mag worden op een manier waar jij van geniet.
Ik blijf me dus uitspreken dat het wél mogelijk is.
En ik blijf mijn methoden finetunen om mensen daarbij zo goed&efficient mogelijk te ondersteunen.
Niet met strenge regels, eindeloze oefeningen of dure supplementen die je langdurig moet gebruiken maar juist terug naar de KERN van wie jij bent en vanuit daar kiezen voor wat écht goed is voor jou.
Bron: blog huisarts Chantalle Burgers